Saskia maakt graag foto's

-
Foto expositie Water & Vuur | Augustinusklooster Nijmegen 

De afgelopen tijd heb ik genoeg films gezien om over te schrijven. En heb ik na de Oscaruitreikingen van afgelopen nacht weer voldoende op mijn kijk-lijst staan. 
Maar er kwam iets tussendoor. 
Behalve van films houd ik ook erg van fotografie. En dan niet alleen er naar kijken en er (meestal) iets van vinden maar ze ook zelf maken. Dat doe ik al mijn hele leven en ineens leek het me een goed idee om er eens een paar uit te zoeken om uit te vergroten. Niet om ze dan in mijn eigen huis op te hangen maar ergens waar meer mensen ze kunnen zien. Ik kan tien bloggen vol schrijven over de spanning en overwinning die hiermee gepaard zijn gegaan, maar dat hoeft dus niet meer. 

Op het moment dat je zoiets besluit, wil dat nog niet zeggen dat het gebeurt. Maar meestal gebeurt het dat je dan juist een kans voorbij ziet komen die je kan grijpen. Of dienen de kansen zich aan juist omdat je er voor open staat. Of de kansen waren er al maar je zag ze nooit. 
Hoe dan ook.
Zo gebeurde het dat ik vanochtend zes prints van dia's heb opgehangen in een ruime gang van het bedrijfsverzamelgebouw Augustinusklooster in Nijmegen. 

Dit zijn ze:


Watertaxi | Koh Phi Phi

Op het water | The Beach

Aan het water | Koh Tao

Vieren met vuur | Vuurcirkel

Vieren met vuur | Sterretjes

Spelen met vuur | Vuurpoi




Augustinusklooster (bedrijfsverzamelgebouw) | Graafseweg 274 Nijmegen | Prints van dia's | 50 x 75 cm | Water & Vuur | saskia.barendse@gmail.com



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

The Lost Daughter

-
Afbeelding
The Lost Daughter – regie: Maggie Gyllenhaal Gezien in de thuisbioscoop, 22 januari 2022 Wat ik mooi vind aan films kijken, en dat geldt voor alle kunstvormen natuurlijk, is dat het iedereen op een andere manier kan raken of juist niet. Dat de een iets op heeft gemerkt, wat een ander juist niet belangrijk vond om te noemen. Soms is het voor de een onvoorstelbaar hoe anders de persoon naast zich dezelfde film heeft ervaren. De kunst ontstaat in het hart van de ontvanger, de kijker, de lezer, de luisteraar. Maar goed dat ik The Lost Daughter niet alleen zag, want er was hierover wel wat te zeggen. Over de acteerprestaties van Olivia Colman valt vrij weinig na te bespreken. Lof alom. Ongelooflijk knap hoe zij emoties over kan brengen, met de camera zo dicht op haar neus dat je bijna ín haar hoofd komt. Dat zij in deze film emoties toont en dingen doet die je niet altijd begrijpt, is even ongemakkelijk als intrigerend. Meer dan eens dacht ik “wat doet ze nou?” en juist dat was de krach
Meer lezen

Saskia in the middle of nowhere

-
Afbeelding
Bekijk hier de hele aflevering van Saskia in the middle of nowhere Als je als groot fan van Floortje Dessing, reizen, theater maken, film en televisie op bezoek gaat bij vrienden in Zweden die zelfvoorzienend leven, kun je niet anders dan er een aflevering over maken. Met vette knipogen en vooral veel dank aan Floortje Dessing voor eindeloze inspiratie.
Meer lezen

Ammonite

-
Afbeelding
Ammonite – regie: Francis Lee Gezien op 7 juni in Lux, Nijmegen. Ammonite was de eerste film die ik na de lockdown weer op groot scherm zag. Misschien kwam het daardoor, dat het extra opviel, wat een impact het zien van een film in een filmzaal heeft. Het licht, het geluid, het feit dat er geen vlieg door de kamer zweeft of een kind uit bed komt. Dat het geen optie is om naar de koelkast te lopen of even dat berichtje dat je hoort binnenkomen te lezen. Er is enkel het donker, de film, het geluid en jij. Niet dat ik ooit twijfelde aan de kracht en toegevoegde waarde van een groot filmdoek, maar man wat was het bij deze film intens. Ik ben blij dat de film niet ondertussen ergens op internet was gezet, ik moest nu echt wachten tot ik hem in volle glorie en zoals het bedoeld is, kon gaan zien. Een lust voor het oog, het oor en het hart. De geluiden vooral, zó scherp. De voetstappen op de houten vloer, het ruisen van de zee, het krassen van het mesje op de fossielen, de krakende deur,
Meer lezen